10. renesans,
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
ARCHITEKTURA
RENESANSU
WPROWADZENIE
Na południu Włoch sztuka antyczna nigdy
nie została do końca zapomniana, obecne
tam świątynie greckie i rzymskie narzucały
chęć kontynuacji.
Wiek XV we Włoszech przyniósł pełne
odrodzenie sztuk antycznych,
zainteresowanie światem i człowiekiem,
ufność w ludzki rozum
i wartość
poznania. Z czasem nowa sztuka od XVI
w. będzie promieniować na inne kraje
Europy.
Sztuka pozostawała pod wpływem nowej
wizji świata, zdominowanej przez
antropocentryzm
i
humanizm
. To czas
gdy
doceniono artystę
i jego rolę w
kształtowaniu piękna. Wielu z nich
zajmowało się kilkoma dziedzinami sztuki
jednocześnie np. Michał Anioł i Leonardo
da Vinci.
ARCHITEKTURA
Architektura renesansu odwoływała się
przede wszystkim do sztuki antycznej.
Nie naśladowano rzymskich ruin ale w
oparciu o antyczne wzorce próbowano
stworzyć oryginalną sztukę o nowej
formule piękna.
O ile w gotyku przeważały kierunki
pionowe i ekspresyjność, w renesansie
nacisk kładziony był na:
- horyzontalizm,
- spokój
- harmonię układów
- idealne proporcje
- przejrzyste podziały
zarówno w
środku jak i na zewnątrz budynku
-
graficzność
w aranżacji elewacji.
Do łask wrócił
łuk półkolisty
, uważany za bardziej harmonijny od gotyckiego łuku
ostrego. W oparciu o niego konstruowano
arkadowe krużganki
, którymi budowle
otwierały się na place miejskie lub które otaczały wewnętrzne dziedzińce.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]