100 x wiecej do kochania, Katecheza
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
ks. Zbigniew Paweł Maciejewski
100 x
więcej
do kochania
komentarze do Ewangelii Marka
Ebook jest fragmentem książki:
100 x więcej do kochania.
366 komentarzy
do Ewangelii.
Zapraszam do księgarni Tolle:
Książka znajduje się dokładnie
Ebook możesz (nie zmieniając treści)
przekazywać innym
2
Wstęp
„Sto razy więcej do kochania. 366 komentarzy do Ewangelii” to
efekt przygody z Katolickim Radiem Płock. Przygoda ta trwała od
21 stycznia 2002 roku do 20 stycznia roku następnego. Był to rok
komentowania na antenie radia codziennej Ewangelii. Po latach
postanowiłem te teksty przejrzeć, uporządkować oraz poprawić
gdzie trzeba.
Z tej racji, Ŝe Ŝaden rok nie powtórzy swoistego układu czytań,
postanowiłem, by zasadą organizacji stał się nie rok liturgiczny
a Ewangelie. Stąd praca zawiera się w czterech rozdziałach:
Mateusz, Marek, Łukasz, Jan, zawierających po kolei
komentowane perykopy. Nie jest to komentarz do całości tekstu
Ewangelii. Niektóre fragmenty mają kilka komentarzy, są teŜ
„dziury” komentarza nie posiadające.
KaŜdy fragment poprzedzony jest tytułem, siglami biblijnymi
tekstu, którego komentarz dotyczył oraz moŜliwie krótkim
biblijnym mottem wziętym z komentowanej perykopy. W spisie
treści umieszczone zostały sigla, by móc szybko przekonać się czy
dany fragment Ewangelii ma tutaj swój komentarz i do niego
dotrzeć.
W komentarzach umieszczałem to, co było w mojej głowie i sercu,
to, czym w danej chwili Ŝyłem. Obecne więc mogą być w nich
cudze myśli, ale tylko takie, które zapisały się w mojej duszy. Z tej
teŜ racji, oraz z tego, Ŝe nie myślałem pierwotnie o publikacji,
brakuje w pracy przypisów, które gdzieniegdzie byłyby moŜe
potrzebne.
Chciałby serdecznie podziękować p. Małgorzacie Wątkowskiej za
jej trud uczynienia tekstu bardziej polskim i bardziej sensownym
– jeśli gdzieś będą jakieś braki to dlatego, Ŝe nie zawsze jej
posłuchałem.
Będę się cieszył, gdy te teksty pomogą komuś w szukaniu Boga
w swoim Ŝyciu. KsiąŜkę swoją dedykuję wszystkim, którzy mnie
kochają…
ks. Zbigniew Paweł Maciejewski
PS. Ebook jest fragmentem większej całości. Zapraszam
3
Głową… dna nie przebijesz
(Mk 1,18)
Głosił chrzest nawrócenia na odpuszczenie grzechów.
Ludzkość pogrąŜa się w szaleństwie grzechu. Ile jednak moŜna
sycić się zmysłowością, pychą, konsumpcją? Grzech pociąga, ale
szybko nuŜy. Napełnia, ale nie nasyca. Czujemy się jak po kilku
talerzach jakiejś lichej, wodnistej zupy mamy ją w przełyku,
a chce nam się jeść.
Czasem jednak przychodzi opamiętanie grzech nie moŜe
zagłuszyć pragnienia duchowości, której człowieka szuka. Ludzie
sami odwrócą się od pustego Ŝycia, gdy zwymiotują ten cały
styropianowy świat, w którym Ŝyją.
Wtedy, trzeba im wskazać, gdzie mają szukać, albo jeszcze lepiej,
być przy nich, gdy sami szukać będą. Prawda samodzielnie
odnaleziona łatwiej zaprzyjaźnia się z człowiekiem.
Powrót do Boga ma często swój przystanek, który nazywa się „dno
upadku”. Dopiero boleśnie spadając na dno człowiek potrafi się
otrząsnąć i powiedzieć nawracam się tak dłuŜej Ŝyć nie moŜna.
Oczywiście pozostanie grupa, która przez całe Ŝycie walić będzie
głową w dno mam nadzieję, Ŝe do niej nie naleŜysz.
Umiłowane dzieci
(Mk 1,6b11)
Z nieba odezwał się głos: Tyś jest mój Syn umiłowany,
w Tobie mam upodobanie.
Wielu duŜo by dało za to, by mieć prawdziwego ojca. Takiego,
który jest wsparciem, który jest wzorem. W miłość którego nigdy
się nie wątpi nawet wtedy, gdy daje po łapach.
Nie zmienimy tego, co nam się po prostu, w naszych rodzinach,
przydarzyło. Jedni mieli szczęście, inni mieli go mniej a jeszcze
inni wcale. Taka jest rzeczywistość. Jest jednak i inna
rzeczywistość bardzo demokratyczna i sprawiedliwa. Taka, gdzie
wszyscy mamy innego ojca, który jest w niebie. Jest to
rzeczywistość piękna, bo ten ojciec zawsze nas kocha i nigdy nie
zawiedzie.
4
Jest to rzeczywistość jak najbardziej bliska człowiekowi, tylko
trzeba na nią otworzyć oczy. A moŜe bardziej uszy, by usłyszeć
prawdę, Ŝe i my jesteśmy umiłowanymi dziećmi.
Środkowe odcinki serialu
(Mk 1,1420)
Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo BoŜe,
nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię.
Steven Spielberg mawia, Ŝe w filmie najwaŜniejsze jest pierwsze
i ostatnie pięć minut. Nie jest w tym oryginalny ściągnął tę
zasadę od Jezusa. Ostatnie pięć minut filmu ewangelia to śmierć
i zmartwychwstanie Jezusa. Pierwsze pięć minut to Jezusowe
głoszenie nawrócenia: „Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo
BoŜe. nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię” (Mk 1,15). Środek
wypełniają Jego dobre słowa i dobre czyny.
Gdyby dzisiaj posłuchać kazań w naszych kościołach, to
okazałoby się, Ŝe najczęściej wyświetlane są te środkowe odcinki
serialu: Pan Jezus był dobry, więc i my powinniśmy być dobrzy.
Za mało mówi się o śmierci i zmartwychwstaniu i za mało
o nawróceniu.
Tymczasem, „jeśli Chrystus nie zmartwychwstał, daremne jest
nasze nauczanie, próŜna jest takŜe wasza wiara” (1 Kor 15,14).
Jeśli nie nawróciliśmy się, nie pomogą nam nasze dobre uczynki
i nasze piękne Ŝycie. Nie moralność nas zbawia, ale wiara w Tego,
który większy jest od śmierci i od naszych grzechów.
Coś więcej niŜ kawał mięsa
(Mk 1,2128)
Co to jest? Nowa jakaś nauka z mocą.
MoŜna świat opisywać, ale lepiej jest go zmieniać. Tak stwierdził
niejaki Karol Marks.
Podobną koncepcję miał Ŝyjący kilkanaście wieków wcześniej
Jezus. On teŜ Ŝył nie po to, by pisać ksiąŜki, ale by powywracać
świat do góry nogami.
Po tym pierwszym do tej pory dymią zgliszcza. Dzięki temu
drugiemu, mimo wszystkich błędów Jego uczniów, powstaje
cywilizacja miłości.
5
Skąd ta róŜnica, mimo Ŝe cele podobne? Po prostu trzeba mieć
serce a nie tylko kawał mięsa.
Tak mniej więcej
(Mk 1,2939)
Podszedł do niej i podniósł ją ująwszy za rękę, tak iŜ
gorączka ją opuściła.
Bardzo wielu ludzi ustawia Boga po drugiej stronie barykady. Jest
On dla nich jakimś przeciwnikiem, przed którym naleŜy się
chronić a przynajmniej uwaŜać, by nie dać się przyłapać. Nie
potrafią zrozumieć, Ŝe Bóg jest po ich stronie, Ŝe chce im
pomagać.
MoŜe dzisiejszy fragment ewangelii przekona niedowiarków, jaki
jest Bóg. W scenie uzdrowienia kobiety i podniesienia jej
z posłania za rękę widzimy wiele troskliwości, wręcz czułości.
A moŜe przekona ich fragment psalmu mówiący, Ŝe Bóg „pokrzepi
na łoŜu boleści: podczas choroby poprawi (...) posłanie” (Ps 41,4).
Pomyślmy o dobrej matce i dobrym ojcu czuwających przy chorym
dziecku, trzymających za rękę i cierpliwie się troszczących.
Następnie pomnóŜmy wzbudzone uczucia przez największą liczbę,
jaką znamy i wyjdzie nam, jakim jest Bóg. Tak mniej więcej.
Gąbka i pancerna szafa
(Mk 1,4045)
Zdjęty litością, wyciągnął rękę, dotknął go i rzekł do
niego: Chcę, bądź oczyszczony!
WłóŜ delikatną gąbkę do wody. Wyciągnij ją i popatrz. Cała ocieka
wodą, najmniejszy dotyk sprawia, Ŝe tryskają z niej całe
strumienie. Gąbka niezdolna jest wręcz, by zachować tę wodę dla
siebie.
Tak samo jest z Bogiem, z jego łaską. Jej teŜ jest pełno, przelewa
się, wypływa całymi strumieniami. Wystarczy dotknąć jej nawet
krótką modlitwą, aktem strzelistym.
Tymczasem niektórym zdaje się, Ŝe Pan Bóg schował swoją łaskę
w pancernej szafie. Pilnuje jej zachłannie i skąpo wydziela. Czują
się pozbawieni wszelkich szans, nie próbują nawet do Boga
wyciągnąć ręki nic dziwnego, Ŝe umierają z pragnienia.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]