1072, Prawo transportowe
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
L
3
P
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
14.11.2009
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (WE) NR 1072/2009
z dnia 21 października 2009 r.
dotyczące wspólnych zasad dostępu do rynku międzynarodowych przewozów drogowych
(wersja przekształcona)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
(3)
W celu zapewnienia spójnych ram prawnych dla między
narodowych przewozów drogowych rzeczy we Wspólno
cie niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie
do wszystkich międzynarodowych przewozów na teryto
rium Wspólnoty. Przewóz z państw członkowskich do
państw trzecich nadal w szerokim zakresie regulują umo
wy dwustronne pomiędzy państwami członkowskimi
a poszczególnymi państwami trzecimi. Dlatego rozporzą
dzenie to nie powinno mieć zastosowania do tej części
przejazdu na terytorium państwa członkowskiego zała
dunku lub rozładunku, tak długo jak niezbędne umowy
pomiędzy Wspólnotą a danymi państwami trzecimi nie
zostały zawarte. Powinno ono jednak mieć zastosowanie
na terytorium państwa członkowskiego, przez które odby
wa się tranzyt.
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
w szczególności jego art. 71,
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-
Społecznego
(
1
),
po konsultacji z Komitetem Regionów,
stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu
(
2
),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1)
W rozporządzeniu Rady (EWG) nr 881/92 z dnia 26 mar
ca 1992 r. w sprawie dostępu do rynku drogowych prze
wozów rzeczy we Wspólnocie, na lub z terytorium
państwa członkowskiego lub w tranzycie przez jedno lub
więcej państw członkowskich
(4)
Stworzenie wspólnej polityki transportowej pociąga za
sobą zniesienie wszelkich ograniczeń wobec usługodaw
ców na podstawie ich przynależności państwowej lub fak
tu, że mają siedzibę w innym państwie członkowskim niż
to, w którym usługa ma być świadczona.
(
3
), w rozporządzeniu Rady
(EWG) nr 3118/93 z dnia 25 października 1993 r. usta
nawiającym warunki wykonywania w państwie członkow
skim usług krajowego transportu drogowego rzeczy przez
przewoźników nie mających siedziby w tym państwie
(
4
)
oraz w dyrektywie 2006/94/WE Parlamentu Europejskie
go i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. w sprawie ustanowie
nia wspólnych reguł dla niektórych rodzajów drogowego
przewozu rzeczy
(5)
W celu niezakłóconego i elastycznego przebiegu tego pro
cesu, należy przewidzieć przejściową regulację dotyczącą
kabotażu, na okres poprzedzający wprowadzenie ostatecz
nej regulacji dotyczącej harmonizacji rynku drogowego
transportu rzeczy.
(
5
) należy wprowadzić szereg istotnych
zmian. Dla uproszczenia i zapewnienia przejrzystości akty
te należy przekształcić i zawrzeć w jednym
rozporządzeniu.
(6)
Stopniowe wdrożenie jednolitego rynku europejskiego po
winno prowadzić do zniesienia ograniczeń w dostępie do
rynków wewnętrznych państw członkowskich. Należy jed
nak wziąć przy tym pod uwagę skuteczność kontroli oraz
rozwój warunków zatrudnienia w tym zawodzie, harmo
nizację przepisów między innymi w dziedzinie wdrażania,
opłat nakładanych na użytkowników dróg oraz przepisów
dotyczących kwestii socjalnych i bezpieczeństwa. Komisja
powinna dokładnie monitorować sytuację rynkową oraz
przebieg wspomnianej wyżej harmonizacji, a także – jeże
li będzie to właściwe – proponować dalsze otwarcie krajo
wych rynków transportu drogowego, w tym przewozów
kabotażowych.
(2)
Ustanowienie wspólnej polityki transportowej obejmuje,
między innymi, określanie wspólnych reguł mających za
stosowanie do dostępu do rynku międzynarodowych prze
wozów drogowych rzeczy na terytorium Wspólnoty, jak
również ustalanie warunków, na jakich przewoźnicy nie
mający siedziby w państwie członkowskim mogą świad
czyć usługi przewozowe na terytorium danego państwa
członkowskiego. Reguły te należy określić w taki sposób,
aby przyczyniały się do sprawnego funkcjonowania we
wnętrznego rynku transportowego.
(
1
)
(
2
) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 21 maja 2008 r. (dotychczas
nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym), wspólne stanowisko
Rady z dnia 9 stycznia 2009 r.
, sta
nowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 23 kwietnia 2009 r. (do
tychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja
Rady z z dnia 24 września 2009 r.
(7)
Na mocy dyrektywy 2006/94/WE niektóre rodzaje prze
wozów są zwolnione z zezwoleń wspólnotowych i wszel
kich innych zezwoleń przewozowych. W ramach
organizacji rynku przewidzianej niniejszym rozporządze
niem, w przypadku niektórych rodzajów przewozów, ze
względu na ich szczególny charakter, należy utrzymać sys
tem zwolnień z wymogu posiadania licencji wspólnotowej
i wszelkich innych zezwoleń przewozowych.
(
3
)
(
4
)
(
5
)
1
P
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
L 300/73
(8)
Na mocy dyrektywy 2006/94/WE przewóz rzeczy z wy
korzystaniem pojazdów o maksymalnej masie całkowitej
pomiędzy 3,5 tony a 6 ton został zwolniony z wymogu
posiadania licencji wspólnotowej. Jednak przepisy wspól
notowe w zakresie transportu drogowego rzeczy mają za
sadniczo zastosowanie do pojazdów o maksymalnej masie
całkowitej większej niż 3,5 tony. Zatem przepisy niniejsze
go rozporządzenia powinny być dostosowane do ogólne
go zakresu stosowania wspólnotowych przepisów
w zakresie transportu drogowego i przewidywać wyjątek
jedynie dla pojazdów o maksymalnej masie nie większej
niż 3,5 tony.
(14)
Należy ustanowić przepisy, na podstawie których mogą
być podejmowane działania w przypadku poważnych za
kłóceń na odpowiednich rynkach transportowych. W tym
celu należy wprowadzić odpowiednią procedurę podejmo
wania decyzji oraz procedurę gromadzenia wymaganych
danych statystycznych.
(15)
Nie naruszając postanowień Traktatu dotyczących prawa
przedsiębiorczości, przewozy kabotażowe stanowią świad
czenie usług przez przewoźników w państwie członkow
skim, w którym nie mają siedziby, i nie powinny być
zabronione, jeżeli nie są wykonywane w sposób oznacza
jący prowadzenie stałej i ciągłej działalności w tym pań
stwie członkowskim. Aby łatwiej wyegzekwować ten
wymóg, należy jaśniej zdefiniować częstotliwość przewo
zów kabotażowych i okres, w którym mogą być wykony
wane. W przeszłości takie krajowe przewozy były
tymczasowo dozwolone. W praktyce było trudno stwier
dzić, na które przewozy wydano zezwolenie. Niezbędne są
zatem jasne i łatwe do wyegzekwowania przepisy.
(9)
Wykonywanie międzynarodowego przewozu drogowego
rzeczy powinno być uzależnione od posiadania licencji
wspólnotowej. Przewoźnicy powinni być zobowiązani do
posiadania w każdym pojeździe uwierzytelnionego wypi
su z licencji wspólnotowej w celu ułatwienia organom
kontrolnym wykonywania skutecznej kontroli, szczegól
nie poza terytorium państwa członkowskiego, w którym
przewoźnik ma siedzibę. W tym celu konieczne jest usta
lenie bardziej szczegółowej specyfikacji dotyczącej układu
graficznego i pozostałych elementów licencji wspólnoto
wej oraz jej uwierzytelnionych wypisów.
(10)
Kontrole drogowe powinny być przeprowadzane w spo
sób pozbawiony bezpośredniej lub pośredniej dyskrymi
nacji ze względu na narodowość przewoźnika drogowego
lub ze względu na kraj, w którym ma on swoją siedzibę lub
w którym zarejestrowany jest pojazd.
(16)
Niniejsze rozporządzenie nie narusza przepisów dotyczą
cych drogowego przywozu lub wywozu towarów jako jed
nego z etapów transportu kombinowanego, określonych
w dyrektywie Rady 92/106/EWG z dnia 7 grudnia 1992 r.
w sprawie ustanowienia wspólnych przepisów dla niektó
rych rodzajów transportu kombinowanego towarów po
między państwami członkowskimi
(11)
Należy określić warunki dotyczące udzielania i cofania li
cencji wspólnotowych oraz rodzaju przewozów, do któ
rych mają one mieć zastosowanie, a także okresy
ważności licencji i szczegółowe zasady korzystania z nich.
(12)
Należy także ustanowić świadectwo kierowcy w celu
umożliwienia państwom członkowskim skutecznego
sprawdzenia, czy kierowcy z państw trzecich są legalnie
zatrudnieni lub pozostają do dyspozycji przewoźnika od
powiedzialnego za dany przewóz.
(17)
Do przewoźników wykonujących przewozy kabotażowe
mają zastosowanie przepisy dyrektywy 96/71/WE Parla
mentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 1996 r. do
tyczącej delegowania pracowników w ramach świadczenia
usług
(13)
Przewoźnicy, którzy posiadają licencje wspólnotowe prze
widziane w niniejszym rozporządzeniu, oraz przewoźnicy
upoważnieni do wykonywania niektórych kategorii
międzynarodowych drogowych przewozów rzeczy po
winni zostać zgodnie z niniejszym rozporządzeniem
uprawnieni do wykonywania krajowych przewozów na te
rytorium danego państwa członkowskiego tymczasowo,
bez konieczności posiadania w tym państwie siedziby sta
tutowej lub oddziału. W przypadku gdy wykonywane są
takie przewozy kabotażowe, powinny one podlegać pra
wodawstwu wspólnotowemu, jak na przykład rozporzą
dzeniu (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego
i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji
niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do
transportu drogowego
(18)
Aby przeprowadzać skutecznie kontrole przewozów
kabotażowych, organy kontrolujące przestrzeganie prze
pisów w przyjmującym państwie członkowskim powinny
mieć co najmniej dostęp do danych zawartych w listach
przewozowych i pochodzących z urządzeń rejestrujących
zgodnie z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 3821/85
z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie urządzeń rejestrują
cych stosowanych w transporcie drogowym
(
4
).
(
1
), oraz przepisom krajowym
z określonych dziedzin obowiązującym w przyjmującym
państwie członkowskim.
(19)
Państwa członkowskie powinny świadczyć sobie wzajem
ną pomoc celem należytego stosowania niniejszego
rozporządzenia.
(
2
)
(
3
)
(
1
)
(
4
)
(
2
). Krajowe przewozy
drogowe na terytorium przyjmującego państwa członkow
skiego, które nie są elementem transportu kombinowane
go zgodnie z dyrektywą 92/106/EWG, objęte są definicją
kabotażu i dlatego powinny podlegać wymogom niniejsze
go rozporządzenia.
(
3
).
L
3
P
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
14.11.2009
(20)
Należy w miarę możliwości ograniczyć formalności admi
nistracyjne bez zaniechania kontroli i nakładania sankcji
gwarantujących właściwe stosowanie i skuteczne egzekwo
wanie przepisów niniejszego rozporządzenia. W tym celu
należy sprecyzować i udoskonalić istniejące przepisy do
tyczące cofania licencji wspólnotowej. Obowiązujące prze
pisy należy dostosować celem umożliwienia skutecznego
karania poważnych naruszeń popełnianych w przyjmują
cym państwie członkowskim. Sankcje te nie powinny mieć
charakteru dyskryminującego i powinny być proporcjonal
ne do wagi naruszenia. Należy przewidzieć możliwość
skorzystania z procedury odwoławczej w przypadku każ
dej nałożonej sankcji.
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
ROZDZIAŁ I
PRZEPISY OGÓLNE
Artykuł 1
Zakres stosowania
1. Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do międzynaro
dowego zarobkowego przewozu drogowego rzeczy w przejaz
dach na terytorium Wspólnoty.
(21)
Państwa członkowskie powinny wprowadzać do swoich
krajowych rejestrów elektronicznych przewoźników dro
gowych wszystkie poważne naruszenia popełnione przez
przewoźników, które doprowadziły do nałożenia sankcji.
2. W przypadku przewozu z państwa członkowskiego do pań
stwa trzeciego i w odwrotnym kierunku niniejsze rozporządze
nie ma zastosowanie do części przejazdu na terytorium
dowolnego państwa członkowskiego, przez które odbywa się
tranzyt. Rozporządzenie nie ma zastosowania do tej części prze
jazdu na terytorium państwa członkowskiego załadunku lub roz
ładunku, jeśli nie została zawarta niezbędna umowa między
Wspólnotą a danym państwem trzecim.
(22)
W celu poprawy i uproszczenia wymiany informacji po
między organami krajowymi państwa członkowskie po
winny dokonywać wymiany istotnych informacji za
pośrednictwem krajowych punktów kontaktowych usta
nowionych zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Euro
pejskiego i Rady (WE) nr 1071/2009 z dnia
21 października 2009 r. ustanawiającym wspólne zasady
dotyczące warunków wykonywania zawodu przewoźnika
drogowego
3. Do czasu zawarcia umów, o których mowa w ust. 2, niniej
sze rozporządzenie nie narusza:
(
1
).
a) przepisów dotyczących przewozu z państwa członkowskie
go do państwa trzeciego i w odwrotnym kierunku włączo
nych do umów dwustronnych zawartych przez państwa
członkowskie z tymi państwami trzecimi;
(23)
Środki niezbędne do wykonania niniejszego rozporządze
nia powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady
1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą
warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przy
znanych Komisji
(
2
).
b) przepisów dotyczących przewozu z państwa członkowskie
go do państwa trzeciego i w odwrotnym kierunku włączo
nych do umów dwustronnych zawartych między państwami
członkowskimi, które na mocy zezwoleń dwustronnych lub
na mocy uzgodnień liberalizujących dopuszczają załadunek
i rozładunek w państwie członkowskim przez przewoźni
ków niemających siedziby w tym państwie członkowskim.
(24)
W szczególności należy przyznać Komisji uprawnienia
wykonawcze w zakresie dostosowywania do postępu tech
nicznego załączników I, II i III do niniejszego rozporządze
nia. Ponieważ środki te mają zakres ogólny i mają na celu
zmianę innych niż istotne elementów niniejszego rozpo
rządzenia, muszą one zostać przyjęte zgodnie z procedurą
regulacyjną połączoną z kontrolą, określoną w art. 5a de
cyzji 1999/468/WE.
4. Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do krajowego
przewozu drogowego rzeczy realizowanego na podstawie tym
czasowego zezwolenia przez przewoźnika niemającego siedziby
w danym państwie członkowskim, zgodnie z rozdziałem III.
(25)
Państwa członkowskie powinny podjąć działania niezbęd
ne do wykonania niniejszego rozporządzenia, w szczegól
ności w zakresie skutecznych, proporcjonalnych
i odstraszających sankcji.
5. Następujące rodzaje przewozu i przejazdów bez ładunku
dokonywanych w powiązaniu z takim przewozem nie wymagają
posiadania licencji wspólnotowej oraz są zwolnione z wszelkich
zezwoleń przewozowych:
a) przewóz przesyłek pocztowych jako usługi powszechnej;
(26)
Ponieważ cel niniejszego rozporządzenia, a mianowicie za
pewnienie spójnych ram dla międzynarodowych przewo
zów drogowych rzeczy we Wspólnocie, nie może zostać
w wystarczającym stopniu osiągnięty przez państwa
członkowskie, a zatem, ze względu na skalę i skutki dzia
łania, może zostać w lepszy sposób osiągnięty na pozio
mie wspólnotowym, Wspólnota może podjąć działania
zgodne z zasadą pomocniczości, określoną w art. 5 Trak
tatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, określoną w tym
artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to,
co jest niezbędne do osiągnięcia tego celu,
b) przewóz pojazdów uszkodzonych lub zepsutych;
c) przewóz rzeczy pojazdami silnikowymi, których dopuszczal
na masa całkowita, włącznie z dopuszczalną masą całkowitą
przyczep, nie przekracza 3,5 tony;
d) przewóz rzeczy pojazdami silnikowymi, jeśli spełnione są
następujące warunki:
(i) przewożone rzeczy są własnością przedsiębiorstwa lub
zostały sprzedane, kupione, oddane w najem lub wyna
jęte, wyprodukowane, wydobyte, przetworzone lub na
prawione przez przedsiębiorstwo;
(
1
) Zob. s. 51 niniejszego Dziennika Urzędowego.
(
2
)
1
P
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
L 300/75
(ii) celem przejazdu jest przewiezienie rzeczy z lub do
przedsiębiorstwa, lub przemieszczenie ich do przedsię
biorstwa lub poza przedsiębiorstwo, na jego własne
potrzeby;
d) przejazd bez ładunku w związku z przewozem, o którym
mowa w lit. a), b) i c);
3) „przyjmujące państwo członkowskie” oznacza państwo
członkowskie, w którym przewoźnik prowadzi działalność, inne
niż państwo członkowskie siedziby przewoźnika;
(iii) pojazdy silnikowe wykorzystywane do takiego przewo
zu są prowadzone przez personel zatrudniony lub pozo
stający do dyspozycji tego przedsiębiorstwa na mocy
zobowiązania umownego;
4) „przewoźnik niemający siedziby” oznacza przewoźnika dro
gowego prowadzącego działalność w przyjmującym państwie
członkowskim;
(iv) pojazdy przewożące rzeczy są własnością przedsiębior
stwa, zostały przez nie zakupione na warunkach odro
czenia płatności lub są przedmiotem najmu, pod
warunkiem że w tym ostatnim przypadku spełniają wa
runki dyrektywy 2006/1/WE Parlamentu Europejskiego
i Rady z dnia 18 stycznia 2006 r. w sprawie użytkowa
nia pojazdów najmowanych bez kierowców w celu prze
wozu drogowego rzeczy
5) „kierowca” oznacza każdą osobę, która prowadzi pojazd, na
wet przez krótki okres, lub która jest przewożona w pojeździe
w ramach wykonywania swoich obowiązków, pozostając w go
towości do jego prowadzenia w razie konieczności;
(
1
);
6) „przewóz kabotażowy” oznacza krajowy zarobkowy prze
wóz wykonywany tymczasowo w przyjmującym państwie człon
kowskim zgodnie z niniejszym rozporządzeniem;
(v) taki przewóz musi być jedynie działalnością pomocni
czą w stosunku do całości działalności przedsiębiorstwa;
7) „poważne naruszenie wspólnotowych przepisów w zakresie
transportu drogowego” oznacza naruszenie, które może prowa
dzić do utraty dobrej reputacji zgodnie z art. 6 ust. 1 i 2 rozpo
rządzenia (WE) nr 1071/2009 lub do czasowego albo trwałego
cofnięcia licencji.
e) przewóz produktów leczniczych, urządzeń i sprzętu oraz in
nych artykułów niezbędnych do opieki medycznej w nagłych
wypadkach, szczególnie w przypadku klęsk żywiołowych.
Akapit pierwszy lit. d) ppkt (iv) nie ma zastosowania do używa
nia pojazdu zastępczego podczas krótkich awarii pojazdu nor
malnie wykorzystywanego.
ROZDZIAŁ II
PRZEWÓZ MIĘDZYNARODOWY
6. Przepisy ust. 5 nie mają wpływu na warunki, na których
podstawie państwa członkowskie zezwalają swoim obywatelom
na prowadzenie działalności, o której mowa w tym ustępie.
Artykuł 3
Zasada ogólna
Artykuł 2
Definicje
Wykonywanie przewozów międzynarodowych wymaga posiada
nia licencji wspólnotowej oraz, jeśli kierowca jest obywatelem
państwa trzeciego, świadectwa kierowcy.
Na użytek niniejszego rozporządzenia:
Artykuł 4
Licencja wspólnotowa
1) „pojazd” oznacza pojazd silnikowy zarejestrowany w pań
stwie członkowskim lub też zespół pojazdów, z pośród których
przynajmniej pojazd silnikowy jest zarejestrowany w państwie
członkowskim i jest wykorzystywany wyłącznie do przewozu
rzeczy;
1. Licencja wspólnotowa wydawana jest przez państwo człon
kowskie, zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, każdemu
przewoźnikowi wykonującemu zarobkowo drogowy przewóz
rzeczy, który to przewoźnik:
2) „przewóz międzynarodowy” oznacza:
a) ma siedzibę w tym państwie członkowskim zgodnie z pra
wodawstwem wspólnotowym oraz krajowymi przepisami
tego państwa członkowskiego; oraz
a) przejazd pojazdu z ładunkiem, gdy miejsce wyjazdu i miej
sce przyjazdu znajdują się w dwóch różnych państwach
członkowskich, z tranzytem przez jedno lub więcej państw
członkowskich lub państw trzecich, albo bez takiego
tranzytu;
b) jest uprawniony w państwie członkowskim siedziby prze
woźnika do wykonywania międzynarodowego przewozu
drogowego rzeczy zgodnie z przepisami wspólnotowymi
oraz krajowymi przepisami tego państwa członkowskiego
dotyczącymi dostępu do zawodu drogowego przewoźnika
rzeczy.
b) przejazd pojazdu z ładunkiem z państwa członkowskiego do
państwa trzeciego lub w odwrotnym kierunku, z tranzytem
przez jedno lub więcej państw członkowskich lub państw
trzecich, albo bez takiego tranzytu;
2. Licencja wspólnotowa wydawana jest przez właściwe orga
ny państwa członkowskiego siedziby na okres nie dłuższy niż
dziesięć lat, z możliwością jego przedłużenia.
c) przejazd pojazdu z ładunkiem między państwami trzecimi
z tranzytem przez terytorium jednego lub więcej państw
członkowskich; lub
Licencje wspólnotowe i uwierzytelnione wypisy z licencji wspól
notowej wydane przed dniem stosowania niniejszego rozporzą
dzenia obowiązują do dnia wygaśnięcia ich ważności.
(
1
)
L
3
P
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
14.11.2009
Komisja dostosowuje okres ważności licencji wspólnotowej do
postępu technicznego, w szczególności do krajowych rejestrów
elektronicznych przedsiębiorstw transportu drogowego, zgodnie
z art. 16 rozporządzenia (WE) nr 1071/2009. Środki te, mające
na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszego rozpo
rządzenia, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połą
czoną z kontrolą, o której mowa w art. 15 ust. 2.
(
1
), albo w sposób legalny korzysta
z usług kierowcy, który nie jest obywatelem państwa człon
kowskiego ani rezydentem długoterminowym w rozumieniu
dyrektywy 2003/109/WE, pozostającego w dyspozycji tego
przewoźnika zgodnie z warunkami zatrudnienia i kształce
nia zawodowego określonymi w tym państwie
członkowskim:
3. Państwo członkowskie siedziby przewoźnika wydaje posia
daczowi oryginał licencji wspólnotowej, który jest przechowywa
ny przez przewoźnika, oraz taką liczbę uwierzytelnionych
wypisów z licencji wspólnotowej, jaka odpowiada liczbie pojaz
dów, którymi dysponuje posiadacz licencji wspólnotowej, bez
względu na to, czy stanowią one jego własność w całości, czy są
w jego dyspozycji na podstawie umowy sprzedaży ratalnej, naj
mu lub leasingu.
(i) na mocy przepisów ustawowych, wykonawczych lub
administracyjnych; oraz, w odpowiednich przypadkach,
(ii) na mocy układów zbiorowych, zgodnie z regułami
stosowanymi w tym państwie członkowskim.
4. Licencja wspólnotowa i jej uwierzytelnione wypisy z licen
cji wspólnotowej są zgodne ze wzorem określonym w załączni
ku II, który ustanawia również warunki dotyczące korzystania
z niej. Zawierają one co najmniej dwa z zabezpieczeń wymienio
nych w załączniku I.
2. Świadectwo kierowcy jest wydawane przez właściwe orga
ny państwa członkowskiego siedziby przewoźnika na wniosek
posiadacza licencji wspólnotowej każdemu kierowcy, który nie
jest obywatelem państwa członkowskiego ani rezydentem długo
terminowym w rozumieniu dyrektywy Rady 2003/109/WE i jest
przez tego przewoźnika legalnie zatrudniony, lub każdemu kie
rowcy pozostającemu w jego dyspozycji, który nie jest obywate
lem państwa członkowskiego ani rezydentem długoterminowym
w rozumieniu tej dyrektywy. Każde świadectwo kierowcy po
świadcza, że kierowca w nim wskazany jest zatrudniony zgodnie
z warunkami określonymi w ust. 1.
Komisja dostosowuje załączniki I i II do postępu technicznego.
Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne
niniejszego rozporządzenia, przyjmuje się zgodnie z procedurą
regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 15 ust. 2.
5. Licencja wspólnotowa i jej uwierzytelnione wypisy z licen
cji wspólnotowej są opatrzone pieczęcią organu wydającego, pod
pisem i numerem seryjnym. Numery seryjne licencji
wspólnotowej oraz uwierzytelnione wypisy z licencji wspólnoto
wej wpisuje się do krajowego rejestru elektronicznego przewoź
ników drogowych jako część zbioru danych dotyczących
przewoźnika.
3. Świadectwo kierowcy jest zgodne ze wzorem określonym
w załączniku III. Zawiera ono co najmniej dwa z zabezpieczeń
wymienionych w załączniku I.
4. Komisja dostosowuje załącznik II do postępu techniczne
go. Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istot
ne niniejszego rozporządzenia, przyjmuje się zgodnie z procedurą
regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 15 ust. 2.
6. Licencja wspólnotowa wydawana jest na nazwisko/nazwę
przewoźnika i nie może być przekazywana osobie trzeciej.
Uwierzytelniony wypis z licencji wspólnotowej przechowywany
jest w każdym z pojazdów przewoźnika i musi być okazywany na
każde żądanie upoważnionego funkcjonariusza służb
kontrolnych.
5. Świadectwo kierowcy opatruje się pieczęcią organu wyda
jącego, podpisem oraz numerem seryjnym. Numer seryjny świa
dectwa kierowcy można wpisać do krajowego rejestru
elektronicznego przewoźników drogowych jako część zbioru da
nych dotyczących przewoźnika, który udostępnia je wskazanemu
w świadectwie kierowcy.
W przypadku zespołu pojazdów uwierzytelniony wypis z licencji
wspólnotowej znajduje się w pojeździe silnikowym. Obejmuje on
zespół pojazdów, nawet w przypadku gdy przyczepa lub nacze
pa nie jest zarejestrowana lub nie posiada zezwolenia na korzys
tanie z dróg w imieniu posiadacza licencji lub gdy jest
zarejestrowana lub posiada zezwolenia na korzystanie z dróg
w innym państwie.
6. Świadectwo kierowcy należy do przewoźnika, który prze
kazuje je do dyspozycji kierowcy wskazanemu w świadectwie,
podczas gdy kierowca prowadzi pojazd, korzystając z licencji
wspólnotowej wydanej temu przewoźnikowi. Uwierzytelniony
wypis ze świadectwa kierowcy wydany przez właściwe organy
państwa członkowskiego siedziby przewoźnika jest przechowy
wany w lokalach przewoźnika. Świadectwo jest okazywane na
wniosek każdego upoważnionego funkcjonariusza służb
kontrolnych.
Artykuł 5
Świadectwo kierowcy
1. Zgodnie z niniejszym rozporządzeniem świadectwo kie
rowcy jest wydawane przez państwo członkowskie każdemu
przewoźnikowi, który:
a) jest posiadaczem licencji wspólnotowej; oraz
7. Świadectwo kierowcy wydawane jest na okres określony
przez wydające państwo członkowskie, jednakże nie dłużej niż na
5 lat. Świadectwa kierowców wydane przed dniem rozpoczęcia
stosowania niniejszego rozporządzenia zachowują ważność do
dnia wygaśnięcia ich ważności.
b) albo legalnie zatrudnia w tym państwie członkowskim kie
rowcę, który nie jest obywatelem państwa członkowskiego
ani rezydentem długoterminowym w rozumieniu dyrektywy
Rady 2003/109/WE z dnia 25 listopada 2003 r. dotyczącej
statusu obywateli państw trzecich będących rezydentami
(
1
)
długoterminowymi
[ Pobierz całość w formacie PDF ]