10362, - █▀ KSIĄŻKI [CZ3]

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Zygmunt KrasikiO stanowisku Polski z Boソych i ludzkich wzgl鹽I. O TRモJCY W BOGU I O TRモJCY W CZ」OWIEKUW stosunku do nas w tym ウaska Boソa, ソe nas B stworzyウ, to jest, ソenam bytuudzieliウ. - W tym rozum i logika Boソa, ソe nas nie od razu doskonaウymiidopeウnionymi stworzyウ, czyli skozonymi istotami, ale owszem,nieskozonyminas stworzyウ - bo od samego poczケtku poczynajケcymi z moソno彡iケpost麪owegorozwijania si・- przy tym wolnymi - wi鹹 tym samym zmuszonymizasウugiwa・si・to jest siebie samych dotwarza・ by r・ku Niemu. - W tym nareszciemiウo懈Boソa, ソe nas ostatecznie zbawi, czyli ソe w miar・zasウugi naszej bytunamodmierza・b鹽zie, czyli, co jedno jest, ソe nas opatrznie doprowadzi doソywotawiecznego, kty jest niebiakケ wszystkich wウadz naszych harmoniケ,dostrajajケcケ si・coraz wyソej - kty jest post麪em, nie przerywanymjuソ徇ierciケ - kty jest przemienianiem si・nast麪nym, corazprzedziwniejszym,duszy i ciaウa, przy wszelkiej 忤iadomo彡i i z wウasnej woli ducha, doktegodusza ta i ciaウo naleソケ.Z ウaski wi鹹 Boソej osiケgniem byt, ktego wyrazem w nas jest ciaウo.Z rozumu Boソego osiケgniem 忤iadomo懈 tego bytu, wiedz・jegoniezb鹽nychwarunk, praw i celu, czyli dusz・ bo czymソe dusza, je徑i nie my徑ケ iwiedzケ?A o czymソe my徑 my徑i, je徑i nie o bycie?Z miウo彡i wreszcie Boソej doj懈 mamy do naj彡i徑ejszego pojednania si・bytu zmy徑ケ, zmysウowo彡i z idealno彡iケ, ciaウa z duszケ, czyli sta・si・duchamiソywymi, nie徇iertelnymi, przeznaczonymi do anielstwa i wszystkichinnychprzetworze・si・duchowych w nieskozono彡i ソywota, tu i tam, iwsz鹽zie.Z tego trojakiego stosunku Boga do nas i naszego nawzajem do BogaTrca詣i黎a wynika. - Pierwsza jej osoba odpowiada wszechbytowi, ktegoprzymiotemwszechmoc. Druga - wszcchmy徑i, ktej przymiotem wszech忤iadomo懈,czyliwszechrozum. Trzecia - wszechソyciu, czyli wszechduchowi, ktegoprzymiotemwszechmiウo懈. Na obraz tej Trcy Boソej kaソden z nas jest takソe trcケkaソdochwilnケ, kaソdy z nas jest bytem, my徑ケ, ソyciem wspcze從ie,czyliduchem, a zarazem i przeto wウa從ie, ソe duchem, jest osobisto彡iケcaウkケ,ja殤iケ, tケソ samケ i jednケ.W Trcy Boソej osobケ ウaski dla nas jest pierwsza osoba, Ojciec,stworzyciel,pniej nazwa・Jehowケ, kty stwarza nas, bo stwarza - ウaska albowiemto to,co danym dla niczego, tylko dlatego, ソe danym. Jest ona, bo jest. Tosamo osobie sam wyrzekウ Jehowa - to samo kaソden byt, kty istnieje juソ, anie pojケウsi・jeszcze, wyrzec by musiaウ - wi鹹 gdy徇y Go nie pojmowali, tak donas miウJehowa.Osobケ rozumu dla nas, osobケ przyczynowato彡i i wynikliwo彡i,nakazujケcケ namprac・i zasウug・ czyli ksztaウcenie si・i post麪 jako drog・logicznケ,koniecznケ, jedynケ do niebios, to druga osoba, to wszech忤iadomo懈 iwszechmy徑Boソa. Sウowo odwieczne (Logos), kte, wcielone, nazywa si・Chrystus -iChrystus teソ wウa從ie objawiウ rodowi ludzkiemu prawo wieczne zasウugi ipost麪una to, by r ten mウ doj懈 do anielstwa. Chrystus juソ nie tak, jakJehowajest, bo jest tylko, bez wyraソenia ソadnego powodu, ソadnej przyczyny nipochodzenia. Owszem, r ciケgnie z Ojca, a upadkiem ludzi spowodowanna to, byich wyzwoli・ odkupi・i zbawi・ zst麪uje na 忤iat. Juソ tu objawia si・pow,juソ tu logiczna konieczno懈, zasada wszelkiego rozumowania i wszelkiejfilozofii.Wreszcie osobケ miウo彡i dla nas, spniケ ソywケ ウaski bez powodu, zrozumem powzawierajケcym, to wszechソycie Boソe, kojarzケce wszechbyt z wszechmy徑ケ wBogu,to trzecia osoba Trcy Boソej - Duch 詣i黎y. On w stosunku do naswyraソanajprzedziwniejsze zlanie si・do harmonii bytu, kty徇y dostali zウaski, iprawa post麪u i zasウugi, kte nam rozum Boソy przyniウ. To zlanie si・za・harmonijne oczywi彡ie, ソe naszym jest zbawieniem, bo kiedy bytotrzymanydoskonale rzケdzim i ujmujem w prawo zasウugi i post麪u, c myosiケgniem? - Otonajwyソszケ harmoniケ, cel nasz ostateczny, ソywot wieczny nasz, czyliuzupeウnionケmiウo懈 Boソケ ku nam i w nas. Zatem Duch 詣i黎y, wyraソajケcy wszechソyciew Bogu,dla nas wyraソa wszechmiウo懈 i zbawienie. - Oczywi彡ie, ソe nie moソeinaczej,jak zarno z dwh poprzednich os pochodzi・- z Ojca i z Syna, zwszechbytui wszechmy徑i, z Jehowy i z Sウowa, bo jest wウa從ie ich zlewem, ichprzepajaniem si・wiecznym, ich wzajemnケ jedniケ - zupeウnie tak samo,jak w nasduch nasz jest przepojeniem si・bytu i my徑i naszej, ciaウa i duszynaszej, taksamo jak w nas ソywot wieczny b鹽zie przepojeniem si・najwyソszym ウaski,ktケod Ojca wzi麝i徇y, i wウasnej zasウugi naszej, ktej nam konieczno懈Synwskazaウ.Nie inaczej my徑aウ o trzeciej osobie sob nicejski, kiedy w wyznaniuwiarypod niケ dopiero umie彡iウ wszystkie nadziemskie nadzieje i anielskienast麪stwaludzko彡i - u忤i鹹enie ludzkich dusz, natchnienie prorok, jedno懈Ko彡ioウapowszechnego, zmartwychwstanie ciaウ, ソywot wieczny i obcowanie忤i黎ych.Chrystus teソ wyrzekウ, ソe temu, kto blu殤i przeciwko Duchowi 詣i黎emu,odpuszczonym nie b鹽zie, cho訝y blu殤ierstwa przeciwko Ojcu i Synowiodpuszczono.Zatem w poczケtku ウaska, a w kou miウo懈. 」aska tylko by・moソe dla nieb鹽ケcych jeszcze - miウo懈 by・tylko moソe dla b鹽ケcych juソ, ale jejgodnych,ale na niケ zasウuソonych. Po徨odku za・i jako przej彡ie konieczne odウaski domiウo彡i, od bytu pierwszego do najwyソszego ソycia - rozum. W stosunkudo nasrozum Boソy znaczy logik・ソywota naszego, prac・ trud, zatem icierpienie, im鹹zetwo, sウowem, zasウug・ I oczywi彡ie, by stworzonych z ウaskiprzeprowadzi・do godno彡i duch niebiakich, do anielstwa, do ソywotawiecznego, trzeba koniecznie byウo ich zasウugi i stopniowego post麪u -czylitrzeba byウo, ソeby im jej niezb鹽no懈 rozum Boソy objawiウ i nakazaウ, boinaczejウaska byウaby bezrozumna, a zatem nie byウaby miウo彡iケ ソadnケ, tylkoznowu ウaskケ.Wi鹹 nie byウoby ソadnej odmiany ni rozwoju od pierwszej do ostatniej -ソadnegoprzetworzenia, ソadnego biegu ソycia - dziej ni ludzkich, ni ソadnychinnych,wolno彡iケ swケ poruszajケcych si・w czasie, by・by nie mogウo. Napoczケtku, w徨odku, w kou toソsamo懈 jedna, martwa, bezbarwna, nieskozona -jeden tylkostan - a je徑i go nazwiem rajem, wi鹹 jeden raj nieprzemienny,niewinny, alegウucho, nieソywo, zwierz鹹o niewinny - byt tylko sam bez rozbudzeniasi・my徑i- ciaウo bez duszy. - Przej彡ie wi鹹, a przy tym rozdarcie i walkawewn黎rzna,a stケd b, a nawet i grzech, o ktym 忤i黎y Augustyn wyrzekウ, ソe byウnajszcz龕liwszケ winケ (felicissima culpa), nastケpi・musiaウy. Tymrozdarciem, tケwalkケ, tym bolem ozwaウo si・ソycie, bo B jest Bogiem nie martwych,aleソywych. Po徨ednikiem zatem w istocie w tym przej彡iu mi鹽zy ウaskケ amiウo彡iケ,rajem a niebem, czyli wiekami Jehowy a Ducha 詣i黎ego, mi鹽zy stanembytucielesnego a stanem peウni ソywotnej, duchowej, ウケcznikiem iusprawiedliwicielemich obu musiaウ by・rozum Boソy, kty, wcielony i objawiony w rodzieludzkim,dusz・i rozum ludzki obudziウ. - Stケd Chrystus jest zbawcケ,odkupicielem,po徨ednikiem i tylko przechodzケc przez Niego, moソna dostケpi・zbawienia. Jestprawdケ, jest 忤iatウem sウonecznym ziemi i w najwyソszym znaczeniu drogケ,jak samwyrzekウ o Sobie. Tケ drogケ tylko dosta・si・moソna do miウo彡iostatecznej - a ソew stosunku do nas ta droga jest trudem, cierpieniem, zasウugケ, zatemChrystusmusiaウ jケ odbi・ wyrazi・ uczyni・ niejako upウaskorze歟i・ソyciem Swymi徇ierciケ Swojケ. Wszystek trud i b przej彡ia od ウaski do miウo彡i, odraju,niepowrotnego juソ, do nieba, nie nadeszウego jeszcze, w Nimprzedstawion iukazan. Dlatego nie przechadzaウ si・z puウkami anielskimi duch poplanecietym, nie grzmiaウ w majestacie pot麋i Boソej, ale zawsze dziaウaウ poludzku,podnoszケc w sobie wszystkie ludzkie przymioty do bosko彡i - i takimsposobemdoprowadzajケc natur・czウowieczケ w Sobie do zlewu harmonijnego z naturケBoソケ -niejako uウatwiajケc jej przykウadem przej彡ie do wyソszych przeznacze・-wykazujケc jej dowodnie, dobitnie, ソywo, sウmi, a najbardziej czynem,ソepowoウanケ jest do przebtwienia si・ skoro zgodzi si・i przystanie wwolno彡iswej do woli Boga. Dlatego nie zwyci黌twem, ale przegranケ ciケgウケzwyci・aウwsz鹽zie - cierpliwo彡iケ, umiarkowaniem, panowaniem sobienieskozonym,ウagodno彡iケ i tkliwo彡iケ, a w pewnych razach staウo彡iケ tak olbrzymiケ,ソe nagniew wyglケdaウa 忤i黎y, wszystkimi sposoby, ktych skutek oddalony aniezawodny, a ktych uj鹹ie i przeprowadzenie zowie si... [ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • marucha.opx.pl