106, z chomika kondratowa
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
//-->Początki ratownictwa górskiego – 106. rocznica powstania TOPRPoczątki ratownictwa górskiego – 106. rocznica powstania TOPROpublikowano: 29 Paź 2015Tags:GOPR, Mieczysław Karłowicz, ratownictwo, tatry, Tatrzańskie Ochotnicze PogotowieRatunkoweWydrukuj E-mailTatrzańskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe to organizacja, która, jak sama nazwa wskazuje, zajmuje sięratownictwem górskim na obszarze Tatr. Powstała ona 29 października 1909 roku, dokładnie 106 lat temu.Projekt powołania towarzystwa, mającego na celu ochronę turystów w Tatrach, kształtował się jeszcze w XIX wieku.Znaczny wzrost odnotowała wówczas turystyka tatrzańska, a Zakopane pomału stawało się zimową stolicą Polski.Jeszcze ks. Józef Stolarczyk, pierwszy proboszcz Zakopanego, organizował wyprawy ratownicze w góry wiedząc, że ktośz nich nie wrócił. W 1907 roku na łamach czasopisma „Taternik” pojawił się pomysł powołania takiej organizacji.Jednak sprzeciw władz austriackich doprowadził do tego, że cały czas projekt ten się przesuwał.Powstanie TOPRImpulsem do powstania Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego był wypadek z lutego 1909 roku.Wówczas na zboczach Małego Kościelca w lawinie zginął Mieczysław Karłowicz. Ostatecznie, 29 października 1909roku we Lwowie TOPR zostało zarejestrowane. Prezesem został Kazimierz Dłuski, naczelnikiem Mariusz Zaruski, zaśjego zastępcą Klimek Bachleda. Za siedzibę organizacji obrany został Dworzec Tatrzański. Sam Klimek Bachleda byłprawdopodobnie pierwszym zmarłym ratownikiem – już w 1910 roku zginął on na północnej ścianie MałegoJaworowego Szczytu podczas akcji ratunkowej. Nie posłuchał on wówczas wezwania naczelnika, aby zawrócił. TOPRliczyło początkowo 11 ratowników, jednak ta liczba stale się powiększała. Do 1939 roku przyrzeczenie złożyło 50ratowników.Lata powojenneW czasie II wojny światowej, TOPR funkcjonowało za przyzwoleniem władz niemieckich pod nazwą„Freiwillige TatraBergwacht”.W 1952 roku skończył się okres samodzielnej działalności TOPR – u, gdyż organizacja została włączona wstruktury Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego. Usamodzielni się z powrotem dopiero w 1991 roku.Bardzo ważnym przełomem w dziejach ratownictwa tatrzańskiego było pierwsze użycie śmigłowca, co było pewnegorodzaju rewolucją. Miało to miejsce w 1963 roku, kiedy to śmigłowiec SM – 1, pilotowany przez TadeuszaAugustyniaka, przetransportował turystkę ze złamaną nogą z Doliny Pięciu Stawów Polskich do Zakopanego. Z kolei w1974 roku ratownicy otrzymali pierwszego psa, posiadającego licencję psa lawinowego. Był to owczarek niemiecki,nazwany „Cygan”. Już po usamodzielnieniu się, w 1992 roku TOPR otrzymało od prezydenta Lecha Wałęsy śmigłowiecPZL W – 3 Sokół, który z racji swoich osiągów, mógł transportować ludzi z najwyższych partii gór. Jednak dwa latapóźniej uległ on katastrofie, w wyniku której zginęło dwóch pilotów i dwóch ratowników.TOPR dzisiajObecnie Tatrzańskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe liczy 278 członków, z czego 36 ratowników zawodowych.Reszta w różny sposób wspiera działalność organizacji. Tylko w 2014 roku ratownicy podjęli 472 interwencje, ratując551 osób. Zarejestrowano natomiast 19 wypadków śmiertelnych, co obrazuje bardzo dużą skuteczność TOPR – u.Organizacja ma swoją siedzibę w Zakopanem, jednak stałe punkty znajdują się w schroniskach w DolinieChochołowskiej, na Hali Gąsienicowej, nad Morskim Okiem i w Dolinie Pięciu Stawów Polskich.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]